என்பதுகளின் இறுதியில் ஒட்டகம் மார்க் சீயக்காய் தூள், காந்தி மார்க் சீயக்காய்த்தூள் மிக அதிகமாக விற்பனை ஆகும். அதே போல்தான் கோபால் பல்பொடி, பயோரியா பல்பொடி போன்றவையும். சோப்பு என்று பார்த்தால் அது ஹமாம். துணி துவைக்க உள்ளூர் சோப்பு தான், டிஸ்கவுண்ட் போலவே இருக்கும். அதன் பிறகு 501 சக்கை போடு போட்டது. அப்பொழுது 501 மற்றும் ஹமாம் இரண்டும் டாடா நிறுவனத்திடம் இருந்தது. ஹமாம் ஐந்து ரூபாய். இந்த இரண்டு சோப்புகளும் பெட்டியில் வாங்குவோம். அதனை எடுத்து அழகாக அடுக்கி வைப்பது என் பொறுப்பு. அதேபோல கலர் குடிப்பதற்கும் குண்டு அழுத்தி உள்ளே விழ வைக்கும் கோலி சோடா. சிகப்பு கலர், மஞ்சள் கலரும் இருக்கும். பிறகு 55 எனப்படும் பன்னீர் சோடா வகை பிரபலம். மொடக்குறிச்சியில் அப்பொழுது ஒரு சோப்பு அலகு யூனிட் எனும் கதர் சோப் தொழிற்சாலையும் இருந்தது.
90-களின் ஆரம்பமாக இருக்கலாம். அந்த நேரங்களில் தான் பிரபலமானது சிக், மீரா ஷாம்புகள்.
ஒட்டகம் மார்க் சீயக்காய் தூள், காந்தி மார்க் சீயக்காய்த்தூள் விற்பனை குறைய ஆரம்பித்தது. குளோசப், மற்றும் கோல்கெட் பேஸ்ட் விற்பனை அதிகமான நேரம் கோபால் பல்பொடி இறங்கு முகத்தை அடைந்தது. கூடவே ஹமாம் மற்றும் 501 ஹிந்துஸ்தான் லீவர் லிமிடெட் நிறுவனத்திற்கு கை மாறியது. அப்பா கூறுவார் லாபம் முன்பு போல் இல்லை என. பெப்சி வர ஆரம்பித்தது உள்ளூர் கோலி சோடா குறைய ஆரம்பித்தது.
அப்பொழுது ஊரில் ஒருவர் வந்து சுதேசி இயக்க பொருள்களை தான் நாம் பயன்படுத்த வேண்டும், அப்பொழுது தான் நம் நாடு நன்றாக இருக்கும் என்பார் என்று கூறிவிட்டு செல்வார். அதுநாள் வரையிலும் கடையில் என்ன பொருட்கள் புதிதாக வந்தாலும் அதனை பயன்படுத்த முயற்சிப்பேன். பியர்ஸ் சோப்பெல்லாம் அந்த வகையில் போட்டது தான். அவரின் மீது இருந்த மதிப்பு காரணமாக, முடிந்த அளவு நமது ஊர் நிறுவன பொருட்களை மட்டுமே பயன்படுத்த ஆரம்பித்தேன். மெடிமிக்ஸ் க்கும், மீராவிற்கும்
மாறினேன். அவ்வப்போது இந்த எண்ணம் தோன்றி மறையும். அவ்வப்போது இதில் மாற்றமும் வரும்
இப்பொழுது கூட அந்த சீவக்காய் மற்றும் அரப்புத்தூள்களை வாங்கி தலையை அலசிக் கொள்ளலாம் என்று நமது குளிக்கும் அறையில் டைல்ஸ் முழுக்க தெரிந்து விடுகின்றது. அதற்கேற்ப நம் அளவுகடந்த தண்ணீரையும் வீண் செய்ய வேண்டியுள்ளது
வேற்று நாட்டு நிறுவனத்திற்கு நாம் வேலை செய்ய ஆரம்பிக்கும் அந்த நொடியில், தற்சார்பு கொள்கை முடிந்து போய் விடுகின்றது. இன்று நமது நாட்டில் தயாராகும் பொருட்களை வாங்கினாலும், அதன் பங்குதாரர்கள் யாரேனும் ஒருவர் வெளிநாட்டில் இருக்கலாம்.
அப்படியானால் தற்சார்பு என்பது எது?
தற்சார்பு என்பது எழுபது என்பதுகளின் காலத்திற்கு செல்வது மட்டுமாக இருக்காது. அந்த பொருளாதாரத்தை கடந்து வந்து வெகு காலம் ஆகிவிட்டது என நினைக்கிறேன். காலத்துக்கு காலம் அதுவும் மாறி மாறித் தான் வந்திருக்கும். கோபால் பல்பொடிக்கு முன்னர் வேப்பங் குச்சியை வைத்து விளக்குவது தற்சார்பாக இருந்திருக்கலாம்.
வால்காவிலிருந்து கங்கை வரை எனும் புத்தகத்தில் ஆரம்பகால மனிதர்கள் பற்றி குறிப்பிடுவார்கள்.
ரஸ்யாவின் வால்கா நதியிலிருந்து கங்கை வரை மனிதர்கள் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புலம் பெயர்ந்து வந்த கதை. புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டுள்ளது போல பல்லாயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பு மக்கள் காடுகளில் இருந்தனர். அந்தக் காடுகளில் விலங்குகளுடன், விலங்குகளாக மனித இனம் திரிந்தது. அவர்களுக்குள் மாமிசத்திற்கு சண்டை நடக்கும். அங்கு கிடைத்த காய்களையும் பழங்களையும், அங்கிருக்கிற விலங்குகளை வேட்டையாடி சாப்பிட்டு இருந்ததை தற்சார்பு என குறிக்கலாம்.
90 க்கு பிறகு பொருளாதார தாராள மயமாக்கல் ரொம்பத் தீவிரமா நடந்த காலகட்டங்கள் மிக முக்கியமானவை. உலகதோடு ஒட்டி உறவாட ஆரம்பித்து விட்டோம். உலகமயமாக்களுக்கு முன் எப்படி இருந்தது. இந்தியா முழுக்க இருந்த மக்கள் அங்கங்கு அவரவர் கிராமங்களிலும் அவரவர் ஊர்ளிலும் இருந்தார்கள். வெளி உலகம் தெரியாமலேயே. பக்கத்தில் இருக்கும் சாமியைப் பார்த்துக்கொண்டு, அருகில் இருந்த உறவினர்களை விசாரித்துக்கொண்டு, கிடைத்த வேலையைப் பார்த்துகொண்டும் தான் இருந்தார்கள். ஆனால் அதில் தான் சாதியப் படிநிலைகள் ரொம்ப தீவிரமாக இருந்தது என்பது பலரும் கூறும் கருத்து.
இன்று தமிழ்நாட்டிற்கு எத்தனையோ மக்கள் பஞ்சம் பிழைப்பதற்காக வந்த மக்கள், கொரோனாவின் முடக்கத்தால் திரும்ப அவர்களின் ஊருக்கு போகும், அந்த காட்சிகளையும் நாம் பார்க்கிறோம். தமிழகத்தில் இதுவரை பிரச்சனை எல்லாம் இன்றைய காலகட்டத்தில் வண்டிக்கு டியூ கட்ட முடியலை, குழந்தையோட பள்ளிக் கூடத்திற்கு பீஸ் என்ன பண்றதுண்ணு தெரியவில்லை எனும் இந்த மாதிரியான விஷயங்களில் பிரச்சினை ஆரம்பித்து உள்ளது. எனக்கு தெரிந்து பசி, பஞ்சம் மாதிரியான பிரச்சினைகள் இதுவரை வரவில்லை என்கிறார் பொருளாதார நிபுணர் ஜெயரஞ்சன். ஒருவிதத்தில் அது உண்மை என்றே தோன்றுகிறது. அரிசி முதற்கொண்டு எல்லாமுமே நமக்கு அரசு அளிக்கின்றது, அதற்கான வருவாய் எந்த வழியாக என்று இப்பொழுது நம்ம பாக்கத் தேவையில்லை.
தற்சார்பு பொருளாதாரத்தின் படி, இந்த மாதிரி கிராமங்களில் வேலை பார்த்துக்கொண்டு இருந்த எல்லாருமே ஏதாவது ஒரு தொழில் சார்ந்த, இண்டஸ்ட்ரீஸ் மாதிரியான சூழலுக்கு போய்விட்டோம். அந்த தொழில் உலகத்தை சார்ந்து ஒரு கண்ணியாக இருக்கிறது. ஓரிடத்தில் அறுபட்டால் அது மற்றோரு பக்கம் பிரச்சினையை விளைவிக்கும்.
இப்பொழுது தான் நாம் இண்டஸ்ட்ரியல் வளர்ச்சியால் நடந்த சூழலியல் பிரச்சினைகள் குறித்துப் பேச ஆரம்பிக்கின்றோம். இங்கிலாந்திலும் தொழிற்புரட்சிக்குப் பின் நடைபெற்ற சூழலியல் மாற்றங்கள், அதற்குப் பிறகு சூழலின் மீது அக்கறை கொண்டு அவர்கள் மாறியது போல அவற்றைப் பற்றி நிறைய பேசவேண்டும். கொரோனா காலம் நம்மை இந்த நிலைமையை விட கொஞ்ச காலம் பின்நோக்கி தள்ளி விட்டு போகும்.
இப்போது நாம் செய்துகொண்டு இருந்த விஷயங்களில் எந்தெந்த தவறான விஷயம் இருக்கிறது என ஆராய்ந்து அதனை சரி கட்டுவதற்கான வேலைகளை ஆரம்பிக்கவேண்டும். அந்த மனப்பான்மை எல்லா தரப்பு மக்களுக்கும் வரும்.
தற்சார்பு பொருளாதாரம் இன்றைய காலகட்டத்தில் கண்டிப்பா முடியாது. நம் ஒரு மாடு வைத்து பராமரிக்க , அதற்கு இடம் வேணும். அந்த இடம் எங்கே கிடைக்கும்? அவன் அந்த இடத்திலிருந்து படித்து மேலே சென்று அந்த இந்த முன்பு இருந்த ஜமீன்தார் இருந்த முறை மாறி இப்போ அது ஒரு ஒரு நிறுவனத்துக்கு கீழே போய் இருக்கிறார்கள். இங்கே ஒரு கிராமத்தில் அவர்கள் அடிமையாக இருந்த நிலைமை மாறி இன்றைக்கு ஒரு முதலாளித்துவத்தின் கீழ் ஒரு அடிமையாய் இருக்கிற ஒரு நிலைமையில் தான் இருக்கும். அதில் கொஞ்சம் படிக்காமல் விஷயம் தெரியாமல் இருந்திருக்கும். இப்போ படித்து விஷயம் தெரிஞ்சு இருக்கும் என தோன்றுகிறது.
தற்சார்பு விஷயங்களெல்லாம் நமக்கு ஒத்து வருமா என்றால் நம்ம தற்சார்பு னா என்ன அப்படின்னு இருக்கு ஒரு கேள்விக்குறி? பதில் எந்தப் பொருளையும் வாங்காமலேயே உற்பத்தி செய்ய முடியுமா? அப்போழுது ஒரு துறவயின் வாழ்க்கையைமட்டுமே வாழ முடியும் என நினைக்கிறேன். இந்த கால கார்பொரேட் துறவிகள் அல்ல. கிடைப்பதை சாப்பிட்டுவிட்டு அப்படியே இருக்கிற வாழ்க்கை. அந்த வாழ்க்கை முறை நம்ம சாமானியர்களுக்கு இப்போழுது வருமா என்பது ஒரு மில்லியன் டாலர் கேள்விதான்.
அப்படியே அது ஒத்து வந்தாலும் இந்த நுகர்வு சமூகத்தில் நம்ம இருக்க முடியுமா? சிக்கனாமான மினிமலிஸம் சார்ந்த வாழ்க்கை தான். நமக்கு இன்றைய காலகட்டத்தின் தேவை. தேவைக்கு அதிகமாக வாங்குவது நிறுத்தினால் பல பிரச்சனைகள் தீரும்.
அதற்கடுத்தபடியாக குளோபலைசசன், எல்லாருமே கரோனாவிற்கு பின், லோகலைசேஷன் ஆகும் என நினைத்தாலும், அது டி-சென்டர்லைஷேஷன் ஆகுமே ஒழிய லோகலைசேஷன் ஆகும் வாய்ப்பு குறைவு.
நெருக்கடிக்குப் பிந்தைய கால கட்டத்தைத்தான் new normal என்று பொருளாதார வட்டாரத்தில் கூறுகிறார்கள். new normal என்பதை நாம் புரிந்துகொண்டாக வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருக்கிறோம். அது கண்டிப்பாக தற்சார்பை நோக்கி நகராது, வேண்டுமானால் மினிமலிசம் நோக்கி நகரலாம்.
No comments:
Post a Comment